Stabilizatory PCVsą dodatkami stosowanymi do poprawy stabilności termicznej chlorku poliwinylu (PVC) i jego kopolimerów. W przypadku tworzyw sztucznych PVC, jeśli temperatura przetwarzania przekroczy 160 ℃, wystąpi rozkład termiczny i powstanie gaz HCL. Jeśli nie jest stłumiony, ten rozkład termiczny będzie dalej pogarszany, wpływając na rozwój i zastosowanie tworzyw sztucznych PVC.
Badania wykazały, że jeśli tworzywa sztuczne PVC zawierają niewielkie ilości soli ołowiowej, mydła metalu, fenolu, aromatycznej aminy i innych zanieczyszczeń, nie wpłynie to jednak na jej rozkład termiczny w pewnym stopniu. Badania te promują ustanowienie i ciągły rozwój stabilizatorów PVC.
Typowe stabilizatory PVC obejmują stabilizatory organotyny, stabilizatory soli metali i stabilizatory soli nieorganicznej. Stabilizatory organotyny są szeroko stosowane w produkcji produktów PVC ze względu na ich przejrzystość, dobrą odporność na pogodę i kompatybilność. Stabilizatory soli metali zwykle wykorzystują sole wapnia, cynku lub baru, które mogą zapewnić lepszą stabilność termiczną. Nieorganiczne stabilizatory soli, takie jak siarczan ołowiu trybazowego, fosforyt ołowiu dibasowego itp. Mają długoterminowy termostabilność i dobrą izolację elektryczną. Wybierając odpowiedni stabilizator PVC, musisz rozważyć warunki zastosowania produktów PVC i wymagane właściwości stabilności. Różne stabilizatory wpłyną na wydajność produktów PVC fizycznie i chemicznie, dlatego wymagane są ścisłe sformułowanie i testy, aby zapewnić przydatność stabilizatorów. Szczegółowe wprowadzenie i porównanie różnych stabilizatorów PVC są następujące:
Stabilizator organotyny:Stabilizatory organotyny są najskuteczniejszymi stabilizatorami produktów PVC. Ich związkami są produkty reakcyjne tlenków organotyny lub chlorków organotynowych z odpowiednimi kwasami lub estrami.
Stabilizatory organotyny są podzielone na zawierające siarkę i bez siarki. Stabilność stabilizatorów zawierających siarkę jest wyjątkowa, ale istnieją problemy w smaku i barwieniu krzyżowym podobnym do innych związków zawierających siarkę. Stabilizatory organotyny inne niż sulfur są zwykle oparte na estrach kwasu maleinowego lub półprzezroczystego kwasu maleinowego. Lubią stabilizatory cyny metylowej, są mniej skutecznymi stabilizatorami ciepła o lepszej stabilności światła.
Stabilizatory organotyny są stosowane głównie do opakowań żywnościowych i innych przezroczystych produktów PVC, takich jak przezroczyste węże.
Stabilizatory ołowiowe:Typowe stabilizatory ołowiu obejmują następujące związki: dybasowy stearynian ołowiu, uwodnione siarczan ołowiu Tribasic, ftalan ołowiu dibasowego i fosforan ołowiu dibasowego.
Jako stabilizatory ciepła związki ołowiowe nie uszkadzają doskonałych właściwości elektrycznych, niskiej wchłaniania wody i odporności na atmosferę materiałów PVC na zewnątrz. Jednakże,Stabilizatory ołowiowemają wady, takie jak:
- mając toksyczność;
- zanieczyszczenie krzyżowe, szczególnie z siarką;
- Generowanie chlorku ołowiu, który będzie tworzył smugi gotowych produktów;
- Współczynnik ciężki, co powoduje niezadowalający stosunek masy/objętości.
- Stabilizatory ołowiowe często sprawiają, że produkty PVC natychmiast natychmiast nieprzezroczyste i przebarwienia szybko po trwałym ciepło.
Pomimo tych wad stabilizatory ołowiu są nadal powszechnie przyjmowane. W przypadku izolacji elektrycznej preferowane są stabilizatory ołowiu. Korzystając z jego ogólnego efektu, wiele elastycznych i sztywnych produktów PVC jest realizowanych, takich jak zewnętrzne warstwy kablowe, nieprzezroczyste tablice PVC, twarde rury, sztuczne skóry i wtryskiwacze.
Stabilizatory soli metalowej: Mieszane stabilizatory soli metalisą agregatami różnych związków, zwykle zaprojektowanych według określonych aplikacji PCV i użytkowników. Ten rodzaj stabilizatora ewoluował od dodania samego kwasu kadusowego i kadmu kadmowego do fizycznego mieszania mydła baru, mydła kadmu, mydła cynkowego i fosfortu organicznego, z przeciwutleniaczami, rozpuszczalnikami, przedłużaczami, plastyfikatorami, barwnikami UV, rozjaśniającymi, rozjaśniającymi, rozjaśniaczami. W rezultacie istnieje wiele czynników, które mogą wpływać na efekt końcowego stabilizatora.
Stabilizatory metali, takie jak bar, wapń i magnez, nie chronią wczesnego koloru materiałów PVC, ale mogą zapewnić długoterminową odporność na ciepło. Materiał PVC ustabilizowany w ten sposób zaczyna się żółty/pomarańczowy, a następnie stopniowo zmienia się w brązowy, a na koniec czarny po ciągłym ciepło.
Najpierw zastosowano stabilizatory kadmu i cynku, ponieważ są one przezroczyste i mogą utrzymać oryginalny kolor produktów PVC. Długoterminowa termostabilność zapewniana przez stabilizatory kadmu i cynku jest znacznie gorsze niż oferowane przez bary, które nagle nagle degradują niewielkim lub żadnym znakiem.
Oprócz współczynnika stosunku metalu, wpływ stabilizatorów soli metali jest również związany z ich związkami solnymi, które są głównymi czynnikami wpływającymi na następujące właściwości: smarność, ruchliwość, przezroczystość, zmiana koloru pigmentu i stabilność termiczna PVC. Poniżej znajduje się kilka typowych mieszanych stabilizatorów metali: 2-etylokaproan, fenolan, benzoan i stearynian.
Stabilizatory soli metalowej są szeroko stosowane w miękkich produktach PVC i przezroczyste miękkie produkty PVC, takie jak opakowanie żywności, materiały eksploatacyjne i opakowania farmaceutyczne.
Czas po: 11-2023